:059:ทบทวนถึงทุกสิ่งทุกอย่างตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เห็นความก้าวหน้าและความเสื่อมถอย ในหลายสิ่งหลายอย่าง วิเคราะห์หาเหตุและผล
ที่ทำให้เป็นไปอย่างนั้น นำมาหาข้อสรุปเพื่อจะกำหนดทิศทางที่จะก้าวเดินไปด้วยกัน ของหมู่คณะและองค์กร พิจารณาถึงหัวข้อธรรมบทหนึ่ง
ซึ่งเคยได้ศึกษาและเคยนำมาปฏิบัติ หัวข้อธรรมนั้นคือ...
:059:สังคหวัตถุธรรม ๔ ประการ คือธรรมที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจหมู่คณะ และประสานหมู่คณะทั้งหลายให้เกิดความสามัคคีรักใคร่ซึ่งกันและกัน อันเป็นการสงเคราะห์ด้วยธรรม อันได้แก่..
๑.ทาน...การให้คือการมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เสียสละ แบ่งปัน ช่วยเหลือแนะนำกัน
๒.ปิยวาจา...มีวาจาเป็นที่รัก กล่าวคำสุภาพไพเราะ วาจาที่สมานสามัคคี
๓.อัตถจริยา...ขวนขวายบำเพ็ญสาธารณะประโยชน์ร่วมกัน
๔.สมานัตตา...ทำตนเสมอต้นเสมอปลาย เสมอในสุขและทุกข์ วางตัวให้เหมาะสมแก่ฐานะ สถานการณ์บุคคล เหตุการณ์และสิ่งแวดล้อม
ให้ถูกต้องตามธรรม
:059:ธรรมเหล่านี้เราได้นำมาประพฤติปฏิบัติสมบูรณ์แล้วรึยัง และเราได้แนะนำส่งเสริมผู้อื่นให้นำไปปฏิบัติแล้วหรือยัง การขับเคลื่อนของหมู่คณะและองค์กรนั้น มันต้องก้าวเดินไปด้วยกัน"แสวงหาจุดร่วม สงวนจุดต่าง ก้าวย่างไปด้วยกัน" เพื่อประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านสร้างสรรค์
ประโยชน์ต่อสังคม ปลุกจิตสำนึกแห่งการใฝ่ดีและมีส่วนร่วมในสังคม "ทำให้ดู อยู่ให้เห็น สอนให้เป็น แล้วก็ไป" ไม่ติดยึดกับผลงานที่ผ่านมา
สอนทุกคนให้รู้คุณค่าของความเป็นคน สอนให้รู้จักเปิดโลกทัศน์ ชีวทัศน์ เพื่อให้เขามีวิสัยทัศน์ที่เปิดกว้าง แล้วเขาจะมองทุกอย่างเป็นธรรมะ
เป็นกำลังในการขับเคลื่อนกงล้อธรรมจักรต่อไป สืบสายเส้นทางธรรมเป็นกำลังในพุทธศาสนาสืบต่อไป...
:016:แด่ความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ และความสำเร็จนั้นจะนำมาซึ่งเกียรติยศและชื่อเสียงของหมู่คณะและองค์กร
เชื่อมั่น-ศรัทธา-สามัคคี-ปรารถนาดี-ไมตรีจิต-แด่หมู่มิตรผู้ใฝ่ธรรม
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๓.๔๔ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
