ตอนกำลังยกรถมอเตอร์ไซค์ในช่วงเดินทางไปข้อมือ เหมือนจะหลุด แต่นั้นก็ระบมทายามาโดยตลอด ปวดมากเลย ถ้าไม่มีตะกรุดคิดว่าคงหนักกว่านี้เพราะ ยกรถฟีโน่ทั้งคันกลับรถเพื่อหลบให้พ้นรถคันหน้าตอนเลี้ยวไม่พ้นครับออกมาไม่นานก็เป็นก็ค่อยๆขับกลับไปถึงก็นอนเลยครับ กับคุณแม่แปลกใจว่าทำไม อาการทุเลาไวจัง
ไปทำงานเจอคนเห็นแก่ตัวตัวเองบ้านอยู่ในโรงงาน อยากทำโอทียันเช้าแต่คนอื่นอยู่ไกลไม่สนใจเลยขากลับมาเสี่ยงตายมากๆไม่คุ้มเงินเลยไม่ไหวครับ
ทุกวันนี้ทนไปทำขอบารมีหลวงพ่อเปิ่นกับท่านขุนช่วยอยู่ตลอดเวลา รับกรรมครับ คิดถึงพี่น้องนานๆได้มานั่งคอมทีมานั่งบ่อยไม่ได้สิครับ เหนื่อยใจพอสมควร
