ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป......
เมื่อใจไม่ไปยึดติดยึดถือ ความห่วงหาอาลัยก็ไมมี
อยู่กับสภาวะแห่งปัจจุบันธรรมตามวิถีที่เป็นไปในแต่ละวัน
ทำหน้าที่ของเราให้สมบูรณ์ตามบทบาทและหน้าที่ที่เป็นอยู่
จิตตามดู ตามรู้ ตามเห็นในความเป็นไปของกายและจิต
มีสติและสัมปชัญญะคุ้มครองกายและจิตคิดให้เป็นกุศล
วันเวลาก็จะผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วเพราะใจเราไม่ไปยึดถือ
จิตโปร่ง กายเบา ไม่ซึมเซาเพราะมีอารมณ์ปิติทรงอยู่
เรียนรู้และพิจารณาทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา..................
........สังคมที่กำลังสับสนวุ่นวาย
ความรัก ความเอื้ออาทร จริยธรรม คุณธรรมอันดีงาม
การพึ่งพาช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ค่านิยม"พออยู่พอกิน" ของคนในสังคม
โดยเฉพาะในสังคมเมืองถูกทำลายไปอย่างย่อยยับด้วย"ลัทธิเสพสุข"
และ"ลัทธิบริโภคนิยม" จากความต้องการความสะดวกสบาย
ลุกลามไปสู่ความฟุ้งเฟ้อทะเยอทะยาน และความอยากอย่างไม่รู้จบสิ้น
จนกระทั่งได้กลายไปเป็นความเชื่อและค่านิยมที่ฝังแน่นในสังคมไทย
สังคมดั้งเดิมของคนไทยได้หายไปเพราะกระแสใหม่ๆที่เกิดจากกิเลสและตัณหา
ดั่งคำที่หลวงพ่อพุทธทาสท่านเคยกล่าวว่า"เมื่อศีลธรรมไม่กลับมา โลกาจะพินาศ"
เพราะสังคมกำลังขาดซึ่งคุณธรรม.....
:059:แด่ความแปรเปลี่ยนไปของจิตใจมนุษย์ในยุคโลกาภิวัฒน์
ด้วยความปรารถนาดี
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-กลุ่มยุทธธรรรมสัญจร
๑๖ กันยายน ๒๕๕๒ เวลา ๑๐.๒๕ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
