อดีตคือความทรงจำ...
ปัจจุบันคือความเป็นจริง...
อนาคตคือความฝันและจินตนาการ...
คือคำพูดและโวหารในเชิงกวีที่กล่าวกันมา
แต่ในความเป็นจริง...จงทำจิตให้หยุดนิ่ง
แล้วขจัดสิ่งที่เป็นขยะของอารมณ์ออกไป
คงเหลือไว้แต่สิ่งที่ดีมีสาระ มีประโยชน์
ไม่เป็นทุกข์ เป็นภัย เป็นโทษต่อกุศลทั้งหลาย
เพื่อให้มีความเจริญในธรรมรุดหน้ายิ่งๆขึ้นไป
...มองดูโลกที่สับสนวุ่นวายให้คล้ายดูหนังดูละคร
ทุกบททุกตอนล้วนแล้วแต่มายา ที่ถูกกำหนดมาด้วยกฏแห่งกรรม
พยายามทำจิตใจให้อยู่โลกธรรม ๘ ทวนกระแสแห่งโลกมายา
แล้วเราจะพ้นจากความทุกข์ความเศร้าความโศกจากโลกมายานี้ได้
...เพิ่มกำลังทั้ง ๕ประการ
เพื่อให้เกิดผลงานให้เป็นรูปธรรม
พร้อมที่จะนำไปถ่ายทอดเผยแผ่แก่ผู้ที่สนใจ
พยายามทำให้เกิดความรู้ใหม่ๆขึ้นในจิต
เพื่อพัฒนาความคิดให้ก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไปในกุศลธรรม
จะได้นำไปช่วยเหลือผู้อื่นให้เห็นหนทางเห็นแสงสว่างเส้นทางของชีวิต
ชี้นำให้ไปขบคิดพิจารณาให้เกิดปัญญาออกจากกองทุกข์พบสุขที่แท้จริง
:059:แด่ทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างกายที่ได้นำมาพิจารณาเป็นธรรมะ
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๒ กันยายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๗.๓๔ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย