แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
แม่เฝ้าหวง ห่วงลูกแต่หลัง เมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ ละ เห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปล
ไม่ห่างหันเห ไปจนไกล
แต่เล็กจนโต โอ้ แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอม ย่อมเกิดจากรัก ลูกปักดวงใจ
เติบโต โอ้เล็กจนใหญ่ นี่แหละ อาลัย มิใช่ใดหนา เพราะค่าน้ำนม
ควรคิดพินิจให้ดี ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ ว่า แม่จ๋าลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมครวญ ชวนให้ลูกฟัง แต่เบื้องหลังเปรียบดั่งผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวชเรียนพรากเพียรจนสิ้น หยดหนึ่งน้ำนมกิน
ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่ เอย
พิมพ์ ผิด ถูก ประการใดขออภัย
ด้วยความเคารพ และ รัก แม่
ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงลูกได้ดี อย่างที่แม่เลี้ยงเราหรือปล่าว
