หน้าที่การงานของผม คือการขายส่งเคมีอาหาร ดังนั้นจึงต้องเดินทางทั่วประเทสไทย
ทั้งเหนือ ใต้ อีสาน...และที่ใครต่อใครบอกว่า ผี วิญญาณไม่มีในโลก ผมคนนึงที่ขอเถียง....
การไปของผม ก็คือค่ำไหนนอนนั่น....
คืนนั้นไปมืดที่จังหวัดขอนแก่น....การหาโรงแรมนอนไม่ใช่เรื่องยาก แต่วันนั้นยากจริงๆครับ
เพราะมีรายการสัมนา โรงแรมจึงเต็มเกือบทั้งนั้น...ผมตะลอนหาโรงแรมนอนตั้งแต่ 2 ทุ่ม
จนเกือบเที่ยงคืน ก็มาได้ห้องที่โรงแรม....(ผมไม่ขอบอกชื่อโรงแรมนะครับ)...
ด้วยความดีใจ ก็เลยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง...เดินผ่านในที่แคบๆ เลี้ยวไป เลี้ยวมา...
พอพนักงานถึงหน้าห้อง...เค้าก็รีบวางกระเป๋า...แล้วกุญแจห้องโดยไม่ช่วยเรายกกระเป๋า หรือเปิดห้องให้เลย...
ในใจก็คิด...เออ ช่างเค้า ดี ทิฟไม่ต้องให้.
พอเข้าห้อง สิ่งแรกที่สัมผัส กลิ่งเหม็นอับๆๆ....แบบซากหนูตาย
ผมก็รีบเปิดหน้าต่าง พร้อมทั้งเปิดแอร์ เพื่อไล่กลิ่นอับ....ก็พอได้ผลครับ
จัดแจงอาบน้ำ เครียรงานเรียบร้อยก็สวดมนต์ไหว้พระ ....แค่พอสวดมนต์ รู้สึกว่าขนลุก ยังไงพิกล
แต่ก็ไม่คิดอะไร...พอเริ่มล้มตัวลงนอน....เท่านั้นแหล่ะครับ...
ตรงปลายเตียงนอน จะมีโต๊ะเครื่องแป้ง และกระจกบานใหญ่..
เห็นชัดเลยครับ...เป็นผู้หญิงผมยาว ยืนเด่นอยู่หน้ากระจก แปรงผม..
เหมือนแบบว่าเธออยู่คนเดียวในห้องโดยไม่มีผม..
เท่านั้น ผมลุกจากที่นอนแทบได้ว่ากระโดดเลย...พุ่งพรวดไปที่ประตูห้อง
ไปมันทั้งชุดนอนนั่นแหล่ะครับ....เดินกึ่งวิ่งไปที่เค้าเตอร์ ..
พี่.....ผมโดนผีหลอก
เค้าเตอร์......หน้าซีด อึม อำๆๆ....แบบไม่พูดอะไรเลย
ผม.......ไม่เอาแล้วห้องนั้น...เปลี่ยนห้องให้ผม
เค้าเตอร์.....ห้องเต็มหมดครับ
ผม.......อย่างนั้น ช่วยไปเก็บของ กับกระเป๋าผมออกมาที
เค้าเตอร์......รอไว้ตอนเช้าได้หรือเปล่าครับ เดี๋ยวผมจะจัดการให้
ผม......อ้าวววว แบบนี้คุณก็รู้สิว่าห้องนั้น ผีดุ
คืนนั้นผมต้องนอนที่ห้องรับแขก.....และก็ดีอีกอย่าง ทางโรงแรมไม่คิดเงินผม....
เข็ดจริงๆครับ.....รู้แบบนี้ ขับรถไปอีก ชั่วโมง ไปนอนอุดรฯดีกว่า. ตอตนี้ยังไงหาโรงแรมใหม่ๆ แพงหน่อยก็ไม่เป็นไร
ดีกว่าโดน ผีหลอก.
จบแล้วครับ. แล้วจะเอาเรื่องสนุกๆมาเล่าให้ฟังอีก.