ยังขาดภาพบรรยากาศของ...หุบเขาสำนึกบาป ( เขาขวาก )
ซึ่งเป็นหุบเขาที่อยู่หลัง ปริวาสสถาน ต้องปีนเขาเข้าไป ไม่มีบันได
เนื้อที่ภายในหุบเขาประมาณ 30 ไร่ เป็นสถานที่ที่ใช้ในการเก็บตัว
ปฏิบัติธรรม ตัดขาดจากโลกภายนอก มีทางเข้าออกเพียงทางเดียว
ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา ไม่มีสัญญานโทรศัพท์ มีแต่ความเป็นธรรมชาติ
30 กว่าปีผ่านไป สิ่งก่อสร้างใหม่เพิ่มขึ้นมา...คนเก่าจากไป คนใหม่เข้ามา
ได้เห็นภาพแล้วคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ สมัยที่ใช้ชีวิตอยู่ในหุบเขาสำนึกบาป
จากมา 20 กว่าปี ไม่เคยลืมบุญคุณสถานที่และพระคุณของครูบาอาจารย์
หลวงพ่อจำเนียร สีลเสฏโฐ พระอาจารย์ใหญ่ประธานสงฆ์วัดถ้ำเสือวิปัสสนา
ศิษย์ขอกราบคารวะต่อครูบาอาจารย์และสถานที่ ที่ให้ศิษย์ได้มีโอกาศจนถึงวันนี้
...วันทามิ ครู อุปัชฌาย์ อาจาริยะคุนัง สัพพะเม โทสัง ขะมะถะเม ภันเต...สาธุ...สาธุ..สาธุ..อนุโมทามิ.
ขอคาราวะ ท่านอาจารย์เมสันต์ คมฺภีร์โร(อาจารย์โด่ง) ก่อนครับ
หุบเขาดังกล่าวผมได้ฟังจากพระที่ อยู่ในป่าปริวาสอยู่เหมือนกันครับ และก็หวังไว้ว่า โอกาสหน้าถ้าได้ไปอีก จะเข้าไปเก็บบรรยากาศดูซักครั้ง ที่ว่าต้องปีนเข้าเข้าไปยังคงเหมือนเดิม แต่มีบรรใดเหล็กให้แล้วครับน่าจะง่ายกว่าสมัยก่อน ๆ ส่วนเรื่องไปฟ้าผมไม่ได้ถามพระว่ามีแล้วหรือยังครับผม เดี๋ยวโอกาสหน้าถ้าได้ไปอีกครั้งจะไปเก็บภาพบรรยากาศมาอ่ะ ครับ
ขอบคุณที่นำภาพบรรยากาศวยๆ มาฝากครับ 
ขอบคุณที่แวะเข้ามาชม และเป็นกำลังใจครับผม
ขอบคุณครับที่นำภาพสวยๆมาใช้ชม
ขอบคุณที่แวะเข้ามาชม และเป็นกำลังใจครับผม
ภาพถ่ายมุมต่างๆ...บรรยากาศของวัดถ้ำเสือ...สวยงามมากมายครับ
ดูแล้วเหมือนกับได้ไปอยู่ในสถานที่นี้จริงๆ...
ขอบพระคุณครับ...ที่นำเสนอภาพ...มาให้ชม 
ขอบคุณที่แวะเข้ามาชม และเป็นกำลังใจครับผม
ภาพสวยอาจจะสู้ใครๆ ไม่ค่อยได้ แต่ความภาคภูมิใจในการนำเสนอมุมมองและภายถ่ายรับรองได้ไม่แพ้ใครแน่นอนครับ
ขอบคุณครับ........................ 
............................
ขอบคุณที่แวะเข้ามาชม และเป็นกำลังใจครับผม
