มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ เหมือนปลาที่ว่ายอยู่ในตู้ ว่ายวนเวียนไปมาไม่รู้จบ จะไม่สามารถหลุดพ้นจากตู้ได้นอกจากความตายหรือหลุมศพนั่นเอง มนุษย์ทุกชีวิตจะต้อง เกิด แก่ เจ้บ และตาย เป็นของแน่นอนที่สุด แล้วทำไม จึงต้องมากลั่นแกล้งกัน ทะเลาะกัน เกลียดชังกัน อิจฉาริษยากันเพื่ออะไร ทำไมไม่อภัยให้ซึ่งกันและกัน ทำให้เกิดสุข จิตจะได้สงบไม่กลุ้มใจ ทำให้ประสาทไม่ตึงเครียด ดังนั้นเรามาร่วมกันหันเข้าหาธรรมะเพื่อจะได้มีจิตสงบ สบาย คลายทุกข์และจะได้ละ โลภ โกรธ หลง เพื่อตัดกิเลส พวกอยากดัง อยากเด่น อยากสวย อยากรวย อยากได้เกียรติยศล้วนแต่เมื่อได้มาแล้ว ไม่จีรังยั่งยืนตลอดไป เมื่อได้แล้วถึงเวลาก็เสื่อมได้เช่นกัน
ดังนั้น จงปลงเสียเถิดแล้วจะอยู่อย่างสุขสบายโดยรีบสร้างความดีตั้งแต่วันนี้ พรุ่งนี้อาจไม่มีเวลาสร้าง
ชีวิต เกิด แก่ เจ็บตาย เป็นสิ่งที่แน่นอน ต้องละความชั่ว หมั่นทำความดี
