ชัยชนะของคนแพ้
เมื่อชัยชนะคือผู้ให้ความพ่ายแพ้
เธออาจมีแค่เงาร่างในทางเปลี่ยว
อาจได้นั่งบัลลังก์ฝันนั้นผู้เดียว
แต่ไร้เสี่ยวสหายหาญร่วมรานรบ
มิบรรเจิดเทิดท้นกับคนอื่น
ฝันหรือฝืน โหมหรือหัน ประจันหรือสงบ
ก็มิมีใครใคร่เข้าใจคบ
เป็นเพียงศพ ซากกล้าไร้ค่าเคียง
คือชัยชนะที่บริบูรณ์ความสูญเสีย
ไร้รอยยิ้มกองเชียร์คอยส่งเสียง
เป็นหนึ่งเดียวที่ว่างเปล่าเหงาสำเนียง
ขาดศัพท์เสียงแซ่ซ้องของผองมิตร
เธอฉลองชัยกับตัวตนอยู่บนแท่น
กำมือแน่นชูหมัดประกาศสิทธิ์
ทั้งที่ไร้ผองชนมายลคิด
ร่วมปลื้มจิตปลอบคำให้ความจริง
คือชัยชนะและมรรคผลของคนแพ้
ที่เหลือแค่เรื่องราวแสนเศร้ายิ่ง
อยู่บนถนนต่อสู้ ?สู้ความจริง?
สู้กับสิ่งลวงปลอม จอมมายา
ส่วนคนแพ้ แพ้ดั่งผู้อหังการ
ยังท่องโลกเบิกบานหัวเราะร่า
สิ้นทางเดินกี่ครั้งช่างชะตา
โลกเมินหน้าก็กล้าลุกบุกบั่นต่อ
คือคนแพ้ที่ลองลิ้มได้ชิมรส
สุขและสลด เหงาหรือเศร้าเคล้าหัวร่อ
เป็นชีวิตจริง ที่แพ้พ่าย แต่ไม่ท้อ
กลับเกิดก่อความเข้าใจในชีวิต
คือคนแพ้ที่ได้กำไรปรี่
คือชีวีที่เรียนได้ใน ?ถูก-ผิด?
เป็นปัญญาค้ำชูให้หมู่มิตร
ได้ครุ่นคิดสร้างทัศนะรู้จักโลก
เห็นทางเลือกหลายทางที่ยังเหลือ
ล้วนก่อเกื้อใช่ช้ำรำบทโศรก
ยังได้เริ่มค้นหาคุณค่าโลก
คุณค่าคนผู้ทนทกสะท้านนาน
คือผู้ให้คำขวัญอันเจิดจ้า
ผู้ถางฟ้ามาฝากดินแล้วรินฝัน
เก็บบทเรียนมาเขียนเล่าได้กล่าวกัน
เป็นมิ่งขวัญ เป็นผู้พลีที่แท้จริง
เป็นผู้แพ้ที่แท้แน่ทระนง
ที่ยืนยงยืนหยัดชัดเจนยิ่ง
จะกี่แพ้กี่พ่ายไม่ระวิง
บอกความจริง ?จะเคียงคู่ผู้มีชัย? ??
