อริยสัจสี่โดยสังเขป
ความจริงอันประเสริฐ คือทุกข์, ความจริงอันประเสริฐ คือเหตุให้เกิดทุกข์, ความจริงอันประเสริฐ คือความดับไม่เหลือของทุกข์, และความจริงอันประเสริฐ คือทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์.
ทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า ? คำตอบคือ ขันธ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่นถือมั่นห้าอย่าง. คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ
เหตุให้เกิดทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า ? คือตัณหา อันประกอบด้วยความกำหนัดเพราะอำนาจความเพลิน มักทำให้เพลิดเพลินยิ่งในอารมณ์นั้นๆ ได้แก่ ตัณหาในกาม,ตัณหาในความมีความเป็น, ตัณหาในความไม่มีไม่เป็น,
ความดับไม่เหลือของทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า ? คือความดับสนิทเพราะความจางคลายไปโดยไม่เหลือของตัณหา ความปล่อยวางซึ่งตัณหานั่นเอง
ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า ? คือหนทางประกอบด้วยองค์ ๘ นี้นั่นเอง คือ ความเห็นชอบ ความดำริชอบ; การพูดจาชอบ การทำการงานชอบ การเลี้ยงชีวิตชอบ ; ความพากเพียรชอบ ความระลึกชอบ ความตั้งใจมั่นชอบ. พวกเธอพึง ทำความเพียร เพื่อให้รู้ตามเป็นจริง ว่า นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, นี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, ดังนี้เถิด.
ที่มาจากเวป วัดหนองป่าพง http://www.watnongpahpong.org/buddha.php 
หากมีท่านใดเคยนำใว้แล้ว กระผมต้องขออภัยเป็นอย่างสูงด้วยครับ
