คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑๓ กย. ๕๔ ...

[รวี สัจจะ...]

คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑๓ กย. ๕๔ ...
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
พุธที่ ๑๔ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๔
           แต่ละวันที่ผ่านไปนั้นทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ ทำกิจวัตรของสงฆ์ตามปกติ
เสร็จจากกิจวัตรของสงฆ์ ก็มาปฏิบัติกิจวัตรของการเป็นผู้นำเจ้าของสถานที่ของหมู่คณะ
 คือการตรวจตราดูแลการก่อสร้าง ดูความเรียบร้อยในที่อยู่อาศัย สนทนาและให้กำลังใจ
แก่คนผู้ร่วมงานทั้งหลาย คิดโครงการวางแผนงานที่จะทำกันต่อไป นี่คืองานในทางโลก
 ส่วนงานในทางธรรมก็คือการเจริญสติภาวนา ตามเวลาและโอกาศที่สามารถจะทำได้
ใช้เวลาที่ผ่านไปอยู่กับการทำงาน เพราะถือว่าการทำงานคือการปฏิบัติธรรม เป็นการฝึก
เจริญสติ ฝึกควบคุมความรู้สึกและอารมณ์ กับสิ่งกระทบทั้งหลาย เพราะการทำงานนั้น
ต้องมีความสัมพันธ์กับหมู่คณะ ต้องพบปะพูดคุยและทำงานร่วมกัน หลายคนก็หลายความคิด
และแตกต่างกันด้วยจิตและอารมณ์ ทำให้ต้องควบคุมตนเองให้มากขึ้น  มีสติระลึกรู้ก่อนที่จะพูดและทำ
 เพื่อไม่ให้เกิดการกระทบกระทั่งกัน ทั้งทางกายและทางจิตกับผู้ร่วมงาน การทำงานนั้นก็กลายเป็นการ
ปฏิบัติธรรมไปในตัว เพราะว่าเราต้องอยู่กับโลกแห่งความเป็นจริง ต้องพบปะกับผู้คน ต้องทำงาน
ต้องทำกิจเพื่อเลี้ยงชีวิตตามอัตภาพของสงฆ์ ไม่ใช่จะมีเวลานั่งหลับตาภาวนาเพียงอย่างเดียว
หรือไม่พบปะกับผู้คนเลย เราต้องอยู่กับโลกกับสังคม นี่คือความเป็นจริงของชีวิต.......
            ดูกาย ดูจิต ดูความคิด ดูการกระทำ ของตนเองอยู่ตลอดเวลา เป็นการฝึกเจริญสติ
น้อมจิตระลึกถึงธรรมคำสอนของหลวงปู่บุดดา ถาวโร เรื่อง " กายเดียว จิตเดียว " นำมาคิด
และวิเคราะห์ พิจารณาธรรม เพราะการปฏิบัติธรรมนั้น เป็น " โอปะนะยิโก " คือการน้อมเขามาใส่ตัว
 ศึกษาและปฏิบัติเพื่อทำความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับกายและจิตของเรา ความรู้ในทางโลกนั้น
เป็นการศึกษาเกี่ยวกับเรื่องภายนอกกายและจิตของเรา ส่วนความรู้ในทางธรรมนั้น ศึกษาค้นหา
เข้าสู่ภายในตัวเรา เกี่ยวกับกายและจิต คือความคิดและการกระทำของตัวเราเอง เพื่อให้เข้าใจกาย
และจิต เข้าใจความคิด ความรู้สึกและการกระทำของตัวเรา แยกแยะในสิ่งที่เป็นกุศลและความเป็นอกุศล
 รู้จักข่มจิตข่มใจ ควบคุมความคิดและจิตที่เป็นอกุศล ด้วยองค์แห่งคุณธรรม คือความมี " หิริและโอตตัปปะ
 ความละอายและเกรงกลัวต่อบาป " การมีสติและสัมปชัญญะที่เป็นฝ่ายกุศลธรรมยกข้อธรรมของครูบาอาจารย์
ที่เคยได้ยินได้ฟังมา ขึ้นมาพิจารณา เพื่อให้เกิดปิติ ให้มีศรัทธาเพิ่มขึ้นในการประพฤติปฏิบัติธรรม เอาการปฏิบัติ
ของครูบาอาจารย์มาเป็นแบบอย่าง มาเป็นแนวทางในการปฏิบัติ โดยปรับใช้ให้เข้ากับตัวเราตามจังหวะและโอกาส
เวลา สถานที่และบุคคลที่พึงจะกระทำได้ ใช้เวลาที่ผ่านไปให้เกิดประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านเพราะการทำงาน
นั้นคือการปฏิบัติธรรม.......
                ... ด้วยความศรัทธาและปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
                ..........รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร...........
๑๔ กันยายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๗.๐๙ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี

[boomee]

กราบนมัสการครับพระอาจารย์

[saken6009]

หลายคนก็หลายความคิด และ แตกต่างกันด้วยจิต และ อารมณ์

           

ทำให้ต้องควบคุมตนเองให้มากขึ้น  มีสติระลึกรู้ก่อนที่จะพูดและทำ

                                                                                                                                                                       

เพื่อไม่ให้เกิดการกระทบกระทั่งกัน ทั้งทางกาย และ ทางจิตกับผู้ร่วมงาน

                                                                                                                                                                

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

 

ขอบพระคุณ ท่านพระอาจารย์ สำหรับคำสอนดีๆ ที่นำมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ

                                                                                                                                                 

(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบพระคุณมากครับ)