พบผีกลางวัน 2/3
พระอาจารย์จำเนียร วัดถ้ำเสือ กระบี่
แล้วหลวงพ่อก็พูดต่ออีกว่า
อยากเห็นอีกไหม ต้องค้างคืนที่นี่ หรือย้อนหลังไปก็ได้ แล้ววันพรุ่งนี้ออกเดินทางก็จะเจออีก (ผีกระเหรี่ยงตนนี้เป็นผู้หญิงอายุประมาณ ๓๐ ปี วิธีดูว่าคนนี้เป็นผีหรือคน เป็นอมนุษย์หรือไม่ให้ดูตา ถ้าเป็นมนุษย์ต้องกะพริบตา แต่ถ้าเป็นวิญญาณเขาจะไม่กะพริบตา ถ้าแปลงกายมาเป็นมนุษย์ตาจะสีแดงกว่าตามนุษย์ ถ้าเป็นพญานาคแปลงกายเป็นมนุษย์ ตาจะมีสีฟ้า ถ้าเป็นเทวดาแปลงกาย ตาเหมือนมนุษย์ แต่ทุกประเภทถ้าเป็นวิญญาณแล้วจะไม่กะพริบตา อีกประการหนึ่งคือเท้าจะไม่ติดพื้นจะลอยอยู่สูงจากพื้นนิดหนึ่ง)
อาตมาก็บอกท่านว่า
เย็นมากแล้วหลวงพ่อ ไปพม่ากันดีกว่า
ตกลงเดินทางกันต่อ ระยะทางก็ห่างจากหมู่บ้านกะเหรี่ยงมากแล้ว จวนจะมืดพอดี ก็เลยหาที่ปักกลดกัน
หลวงพ่อท่านว่า
จะปักกลดตรงนี้ล่ะ
อาตมาก็ว่า
จะปักตรงนี้หรือ มันมีรอยช้างนี่แล้วรอยเท้าช้างก็มีขนาดใหญ่ ช้างคงตัวใหญ่มาก
หลวงพ่อครับ พ่อผมเป็นพระธุดงค์มาก่อน ท่านบอกว่าเวลาปักกลดอย่าไปปักที่ทางช้างเดิน ทางลม พัดแรง
หลวงพ่อก็ว่า
...ผมเดินป่ามานานมากกว่าคุณ ราว ๆ ๕๐ ปีได้แล้ว ดูซิว่า มีแมลงมุมชักใยที่รอยช้างแล้ว ช้างไม่ผ่านมานานแล้ว
อาตมาพูดต่อไปอีกว่า
ก็ถูกอย่างที่หลวงพ่อว่า แต่พ่อผมบอกว่า ถ้ามันกลับมา มันก็จะเดินเส้นทางที่เคยเดิน มันจะไม่เดินนอกทาง
เรื่องของคุณ นิมนต์ๆ ผมปักตรงนี้แล้ว
อาตมาก็เลยไปปักกลดอยู่อีกแห่งหนึ่งตรงจอมปลวก แล้วบนจอมปลวกนั้นมีต้นไม้อยู่ ก็เลยเอาเหล็กขอเกี่ยวเข้ากับกิ่งไม้แล้วขึงลงมาแขวนกลด ซึ่งอยู่ห่างจากบริเวณที่หลวงพ่อปักกลดมากพอสมควร
พอตกดึกเกือบเที่ยงคืนแล้ว เสียงดังลั่นไปหมด มีเสียงไม้หักดังสะเทือนไปหมด เดินใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ พอมาใกล้ ๆ จึงแลเห็นเป็นช้าง
อาตมาก็คอยดูว่าถ้าช้างมันหันหัวมาทางอาตมาก็จะวิ่งอย่างเดียว แต่ไม่เห็นหลวงพ่อถอยไปไหน ยังคงอยู่ในกลด
พอช้างไปหมดแล้วเงียบไปหมด กลดหลวงพ่อก็มืด อาตมาก็คิดว่าช้างทั้งโขลงเหยียบยิ่งกว่าทำนาเสียอีก แน่นอนต้องตาย แต่ก็จะลองเรียกท่านดู หากท่านยังไม่ตายก็จะหาว่าเราไม่มีเมตตา ก็เรียกท่าน
หลวงพ่อครับๆ
พอเรียกหลายคำท่านก็ขานว่า
ครับ ๆ
อาตมาก็หาหลวงพ่อว่าอยู่ตรงไหนได้ยินแต่เสียง ก็เลยเอาไฟฉายส่องดูเห็นกลดของท่านม้วนกลมเลยหลวงพ่อเล่าว่า
ช้างตัวหัวหน้ามาถึงก่อน แล้วก็จับกลดและตัวท่านม้วนไปทั้งกลด และก็วางไว้ข้างทาง แล้วมันหันหน้ามามองมันยืนเฝ้าเลย มันสะบัดหูปุ๊กปั๊กได้ยินชัดเจนดี แต่เห็นไม่ชัด เห็นแต่งายาวขาว ๆ จนโขลงช้างเดินไปหมด หัวหน้าช้างจึงไป แล้วเป็นอย่างที่คุณเห็นนี่แหละ
อาตมาเลยตัดสินใจตัดกลดเอาท่านออกมา ปรากฏว่าขาและแขนหักท่านเดินไม่ได้ ปวดบวมและเจ็บมาก
รอจนรุ่งสว่างแล้ว อาตมาก็ไปตามพวกกะเหรี่ยงลูกศิษย์ท่าน เพื่อให้ช่วยรักษา เขาบอกว่ามียาดีไม่เกิน ๗ วัน ก็หาย เดินได้เหมือนเดิม
ส่วนอาตมาก็ขอเดินทางต่อไปคนเดียว เลยไปพม่าไม่ได้ เพราะไม่มีใครนำทาง กลับไปเชียงรายดีกว่า ก็ถามทางเขาว่าทางไหนไปเชียงราย ก็ต้องเดินตัดภูเขา
อาตมาก็เดินไปเรื่อย ๆ จนถึงต้นไม้ใหญ่ นึกว่าจะนั่งดีหรือจะนอนดี แต่พอมองผ่านต้นไม้ใหญ่ก็เห็นเสือลายพาดกลอนแม่ลูกอ่อน ตัวใหญ่มาก
สัญชาตญาณกลัวตายก็เอากลดที่แบกปักลงไป แล้วเอามือป้องกันตัว ก็ว่าถ้าเสือมาทางไหนก็ถูกกลดก่อนล่ะ
สำหรับเสือแม่ลูกอ่อนก็มอง แล้วถอยหลังนิดหนึ่ง พอลูกมันวิ่งมันก็วิ่งตามลูกไปเลย
http://www.oknation.net/blog/My-fais/2009/12/10/entry-46
