สวัสดีครับ ก่อนอื่นเรามาจำกัดความคำว่า ของเหลือ นั้นก็คือคำว่า ของเหลือเดน
อย่างที่เวลาเราไปทานอาหาร เป็นแบบ บุฟเฟ่ อาหารที่เป็นถาดๆ วางให้ตักกันเอง
ผลไม้ที่เป็นถาดใหญ่ๆ ปอกหั่นเตรียมไว้ หรือเวลาอยู่ที่บ้าน กับข้าวที่ใส่ไวในจาน
แล้วพ่อแม่ พี่น้อง ตักไปส่วนหนึ่ง และยังมีอยู่ในจานกับข้าวแล้วเรากลับมาถึงบ้านทีหลัง
แบบนี้ผมว่าไม่ใช่ของเหลือเดน นะครับ
ผมว่าของเหลือเดน คืออาหารที่กินจนแทบจะไม่เหลืออะไร เช่น ข้าวก้นจานกับเศษอาหาร
ยกตัวอย่าง ไก่ย่างที่กินไปจนหมดแล้ว เหลือเพียงแต่เศษๆเนื้อที่ติดตามชิ้นกระดูก
ก๋วยเตี๋ยวที่กินไม่หมด มีเหลือแค่เส้นลูกชิ้นในชามเล็กน้อย แต่ถ้าเป็นของพ่อกับแม่ถ้าท่านทานไม่หมด
ผมก็ทานต่อเลย เพราะว่าท่านเป็นบุพการีของเรานั่นเอง
