ด้วยความเคารพครับท่าน
เรื่องจริงจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของผม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เมื่อตอนผมอยู่ ม.ต้น มีพี่ข้างบ้านผมเขาเลี้ยงกุมารทอง 2 องค์ เป็นของอาจารย์หวิน วัดลาดบัวขาว เชิงสะพานกรุงเทพฯ เลี้ยงมานานแล้ว องค์นึงเป็นของพี่ชายพี่เขาแกะจากไม้โพธิ์ชื่อ แก้ว องค์เท่านิ้วก้อย ของพี่เขาเป็นโลหะหล่อสีดำ เป็นท่านั่งกอดเข่า ชื่อดำองค์เท่ากำปั้น องค์ชื่อแก้วเขาว่าค้าขายเก่ง องค์ชื่อดำนี่ ฤทธิ์มากเหลือแบบสามารถทำงานตามสั่งได้อ่ะครับ เช่น บอกว่า ดำไปไล่นกหน่อยลูก แป๊บเดียวนกแตกฮือเลย ครั้งนึงมีหมามาทำท่าจะอึหน้าบ้าน พี่เขาพูดว่า ลูกดำไปบีบแตรไล่หมาหน่อยซิ แป๊ปเดียวแตรรถดังปริ๊นซ์ๆๆๆ เลยอ่ะครับ ทั้งๆที่ไม่มีใครอยู่ในรถ ประตูรถก็ไม่เปิด ซึ่งสมัยนั้นยังไม่มีระบบกันขโมยน๊ะครับ และที่เด็ดสุด วันนึงพี่เขานั่งเล่นอยู่บ้านผมเพราะบ้านเราอยู่ติดกันมีรั้วเตี้ยๆกั้นเท่านั้น วันนั้นที่บ้านพี่เขาไม่มีใครอยู่ไปข้างนอกหมด พี่เขาก็อยู่บ้านผม ฝนทำท่าจะตก แล้วฝนก็ตกพร่ำๆลงมา พี่เขาพูดว่า ลูกดำไปปิดหน้าต่างเด๋วฝนสาด เท่านั้นแหล่ะ หน้าต่างแต่ละบานปิดแบบมีคนไปปิดเลยอ่ะครับ ปิดทีละบานจนหมดเลยครับท่าน คนรู้จักกันที่ไม่รู้เดินผ่านบ้านก็บอกว่าเขาเห็นมีเด็กตัวดำๆวิ่งอยู่ในบ้านลูกใครหรือ??
ตอนนั้นผมกับพี่ชายผมก็อ้อนให้พี่เขาพาไปให้อาจารย์ทำกุมารให้บ้าง ก็ไปหาซื้อร่างมาจากวัดราชนัดดา ของผมเลือกแบบพกพาได้นอนถือถุงเงิน ไปให้หลวงตาหวินทำให้หลวงตาบอกอีก 3 วันมาเอา หลวงตาบอกว่าของผมชื่อ ลาภ ของพี่ชื่อ โชค เลี้ยงให้ดีๆน๊ะ เขายังเด็กอยู่ จะใช้อะไรก็รอหน่อย แล้วหลวงตาก็ให้ผมถือแล้วเป่าให้น้ำหมากเต็มมือเลยอ่ะครับ พอได้มาวันแรก ที่บ้านผมวุ่นเลย ตกดึกมีเสียงแบบเขียงกลิ้งไปทั่วบ้านแบบเด็กเอามาเข็นเล่นอ่ะครับ เช้ามาก็ปกติไม่มีร่องรอยอะไรเคลื่อนย้ายเลย จนหลายคืนต่อมาคุณแม่ผมก็ดุ แล้วก็ไม่มีเสียงเข็นเขียงเล่นอีกเลย วิธีการเลี้ยงก็ใช้เคาะจานข้าวที่ทานแล้วบอกให้มากินด้วยเท่านั้นเอง จะกินอะไรถ้าจะให้เขากินด้วยก็บอก เลี้ยงได้ประมาณปี พี่เขาก็บอกว่าของพี่ชายผม น้องโชคไม่ติดต้องไปลงใหม่ ตอนนั้นหลวงตาก็อาพาทแล้วอีกไม่นานท่านก็มรณะภาพ ก็เลยไม่ได้ลง ส่วนของผมพี่ข้างบ้านเขาเอาไปเลี้ยงให้ เขาว่าน้องลาภยังเด็กเลี้ยงไม่ดีเด๋วจะหายได้ ผมก็กลัวหายผมเลยให้เขาไปเลี้ยงให้
หลังจากนั้นอีกไม่นาน พี่เขาก็มาบอกว่ากุมารหายหมดเลย ทั้งพี่แก้ว พี่ดำ น้องลาภของผม เหตุเพราะว่า พี่ชายของพี่เขามีลูกอ่อน แล้วกุมารก็กวนเด็กแหย่เด็กเล่น ไม่ได้หลับไม่ได้นอน พี่ชายเขาเลยโมโห ห้ามก็ไม่ฟัง ก็เลยทำโทษโดยเอาไปวางไว้ที่ต้นกล้วยนอกบ้านวางไว้ในซอกของก้านกล้วยอ่ะครับ ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น แต่ตอนเช้ามา องค์กุมารหายหมดเลย โค่นต้นกล้วยแกะกาบหาหมดกอก็ไม่เจอ เรียกเท่าไรก็ไม่มา พี่เขาว่าคงงอลกลับไปอยู่กับหลวงตาบนสวรรค์แล้วมั๊ง
คิดถึงตอนนั้นแล้วเสียดายแบบสุดๆเลยครับ อนุสรณ์ของหลวงตาที่เหลืออยู่ก็มีแต่สมเด็จคะแนนของแม่ที่หลวงตาให้ไว้เมื่อ กว่า 50 ปีที่แล้ว คุณแม่ผมหวงสุดๆครับท่าน
ควรมิควรแล้วแต่จะโปรดครับท่าน
