(ขอออกตัวก่อนว่าผมเองก็ไม่ได้มีความรู้อะไรมากมายครับ แต่คาดว่าคนรู้น้อยกว่าเราก็มีเลยอยากสื่อสารต่อๆไปเพื่อให้ข้อมูลแพร่กระจายและสืบต่อกันไปครับ) หลวงปู่เจือ ปิยสีโล ตามหนังสือประวัติกล่าวขานกันว่า ท่านเป็นคลื่นลูกที่สามแห่งสายวิชาวัดกลางบางแก้ว ซึ่งสืบต่อเนื่องมาจากหลวงปู่บูญ หลวงปู่เพิ่ม ตามลำดับ นอกจากนั้นก็ยังอีกหลายท่านที่ไม่ค่อยได้กล่าวถึง เช่นท่านอาจารย์ใบ ฯลฯ
หากแม้นใครได้ศึกษาและเก็บวัตถุมงคลของสายวัดกลางแล้วจะเห็นได้ว่า ถ้ายุคต้นๆนั้นมี เครื่องรางของขลังเยอะมาก ในสมัยหลวงปู่บุญ มีทั้งตะกรุดหนังหน้าผากเสือ งาแกะ นางกวักไม้แกะ หรือประคำ 108 นเรศวรปราบหงศา (หากชื่อผิดขออภัยนะครับ) ของทนสิทธิ์มากมาย (ฟันหลวงปู่ลูกศิษย์ยังแขวนคอกันเลยครับ) และของที่หากศึกษาแท้จริงแล้วนั้นโอกาสที่จะจัดทำนั้นยากมากคือ พระบูชาที่แกะจากไม้โพธิ์นิพพาน ซึ่งก็คือคือกิ่งต้นโพธิ์ที่ตายพรายและชี้ไปทางทิศตะวันออก
นำมาจัดทำเป็นพระพุทธรูปบูชาในปางต่างๆ (ส่วนใหญ่ประธานพร) และบรรจุแผ่นยันต์ดวงของบุคคลนั้นๆที่หลวงปู่จะจัดทำให้หรือมาขอให้หลวงปู่จัดสร้างให้ รวมไปถึง ยาวาสนาจินดามณี ซึงจัดทำได้ยากเย็น เนื่องด้วยมวลสารที่จะนำมาจัดทำให้ครบเครื่องตามสูตรตำรานั้นหาได้ยากยิ่งบวกกับฤกษ์พิธีในการปรุงยานั้นก็เฉพาะเจาะจง และที่ขาดไม่ได้ก็คือเบี้ยแก้ครับ
ซึ่งว่ากันถึงเบี้ยแก้จากที่ผมฟังจากคำผู้ใหญ่ก็คือ ใครอยากมีเบี้ยแก้ไว้ใช้นั้น ต้องเตรียมหอยจั่น ซึ่งมีฟัน(จงอยที่เปลือก)ครบ 32 ชันโรงและปรอทมาขอให้หลวงปู่ท่านทำให้ครับ ไม่สะดวกเหมือนพวกเราเดี๋ยวนี้ ปรอทเมื่อก่อนก็ไม่ใช่ปรอทวิทยาศาสตร์แบบนี้ครับ เห็นว่าต้องเอาไก่ตายไปดักปรอทโดยแช่ไว้ในคลองและมาเก็บปรอทที่มากินไก่ทีหลังครับ (ไม่รู้นะเกิดไม่ทันน่ะ)
ว่ากันว่าสมัยก่อน พระองค์ไหนทำเครื่องรางแล้วขยับเขยื้อนให้เห็นๆไม่ได้นั้น ชาวบ้านไม่ศรัทธาครับ แต่ของหลวงปู่นี่ประวัติว่าเดินได้เห็นๆครับ เห็นเล่ากันมาว่าหลวงปู่บุญหลวงปู่เพิ่มจะกรอกปรอทเข้าหอยจั่น นั้นไม่ต้องเทกรอกครับ ว่าคาถาจนปรอทวิ่งเข้าหอยเองครับ
ถ้าพูดเรื่องพระก็มีหลายพิมพ์ครับ ปางลีลา ปรกโพธิ์ สะดุ้งกลับ นางพญาสะดุ้งกลับ เศียรโล้นสะดุ้งกลับ สมเด็จไพ่ตอง เจ้าสัว ฯลฯ ยิ่งถ้าเป็นเนื้อยาล่ะก็ โอ้ว...... (ที่ว่ามาผมไม่มีซักอย่าง)
จนมาถึงสมัยหลวงปู่เพิ่ม เล่ากันฌาญเรื่องการหยั่งรู้ชัดนัก ว่ากันมาหลายเรื่องครับแต่จำไม่ถนัด เล่าไม่แท้ไม่ขอเล่าครับ วัตถุมงคลของท่านก็มากมายครับที่ออกมาให้ลูกศิษย์ได้บูชากัน
จนรุ่นสมัยนี้ครับ หลวงปู่เจือ ปิยสีโล ตัวผมเองเกือบได้ไปเกี่ยวดองเป็นญาติแท้กับคนใกล้ชิดที่คอยดูแลหลวงปู่ตอนกลางคืนครับ เลยมีโอกาสได้เข้าหาบ่อยๆเมื่อก่อน เอาเป็นว่าอนนี้หลวงปู่สุขภาพดีขึ้นมาก ไม่ต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆเหมือนเมื่อก่อนครับ เนื่องจากท่านเมตตาสูง ลูกศิษย์มานิมนต์ไปปรกที่ไหนก็ไม่เคยขัดแถมกลับมาก็ยังมานั่งกรอกเบี้ยตอนกลางคืนตามตำราครับ ทำให้พักผ่อนน้อย อาพาธบ่อยๆครับ ตอนนี้งดรับกิจนิมนต์แล้วท่านแข็งแรงขึ้นเยอะครับ
สำหรับตัวผมเองนั้นมีประสบการณ์กับวัตถุมงคลของท่านแบบเยอะแยะมากมายรวมถึงคนใกล้ตัวหลายๆคนที่ได้ยาของหลวงปู่ช่วยไว้ครับ
ใครมีโอกาสผ่านไป หรือจะไปวัดบางพระ แวะไปกราบนมัสการท่านซะนะครับ เข้าหาไม่ยากมาก ท่านยังอยู่แล้วไม่รู้จักเข้าหา คุณจะเสียใจภายหลังนะ จริงๆ
ไปให้ท่านจารกระหม่อมครับ ท่านมีพระน้ำจิ้มแจกเสมอครับ ได้ไปทำบุญและเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์พระพุทธวิถีนายกด้วยครับ
ใครจะเช่าวัตถุมงคลก็ไปเอาที่ศาลารังสฤทธิ์ได้ หรือไปเอาที่กุฏิหลวงปู่ข้างในเลยครับ ชัวร์แน่ สำหรับข่าวๆแย่ๆพวกกินก้นบาตรถ่ายหน้ากุฏิไม่ขอพูดถึงครับ กลัวโดนยิงมันจะจุกครับ
เอ้า มาชมพระกัน (ของใหม่ๆทั้งนั้นนะและก็ไม่มากนัก) ใครมีความเห็น ความรู้ หรือมีวัตถุมงคลของท่าน เอามาให้เพื่อนๆดูเป็นวิทยาทานนะครับ ขอบคุณครับ
