:016:มองฟ้า ในคื่นหม่น หัวใจคน แสนร้าวราน
มาไกล จากถิ่นฐาน เพราะการงาน จึงจากมา
:025:จำจร ต้องรอนแรม ไปแต่งแต้ม แสวงหา
เสริมสร้าง ทางปัญญา ตามมรรคา คนเดินทาง
:059:พันดอย ร้อยภูผา ผ่านร้อยป่า ที่ก้าวย่าง
เดินไป ในเส้นทาง เพื่อเสริมสร้าง สังคมไทย
:114:โดดเดี่ยว และเดียวดาย ในจุดหมาย ที่เดินไป
เพียงตัว และหัวใจ พร้อมด้วยไฟ อุดมการณ์
:053:บันทึก การเดินทาง ที่ก้าวย่าง มาให้อ่าน
ถึงสิ่ง ที่พบพาน ประสพการณ์ ที่ผ่านมา
:016:มุมหนึ่ง ของชีวิต แด่มวลมิตร ผู้ใฝ่หา
มิใช่ โชคชะตา ที่ผ่านมา เรากระทำ
:015:ชีวิต เรากำหนด ไปตามกฏ ของผลกรรม
วันนี้ ที่เราทำ จะชี้นำ ผลตามมา
:054:จงทำ ในวันนี้ ให้มันดี เสียเถิดหนา
อย่ารอ วันเวลา เพราะวันหน้า อาจไม่มี
:060:ฝากไว้ เป็นข้อคิด แด่มวลมิตร ด้วยหวังดี
บทความ บทกวี มอบสิ่งดี แด่ทุกคน
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต-แด่มวลมิตรทุกผู้คน
รวี สัจจะ
วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๙.๕๕ น. ณ ริมฝั่งโขง ประเทศไทย
